آشنایی با مشخصات ورق استیل ۳۱۷
ورق استیل ۳۱۷ یکی از انواع فولاد های آلیاژی موجود در بازار است. فولاد های آلیاژی به دلیل خواص برتری که نسبت به فولاد های معمولی دارند، در صنایع مختلف کاربرد های زیادی پیدا کرده اند. برخی از این نوع فولاد ها، سختی بالاتری نسبت به فولاد معمولی دارند یا برخی دیگر خواص مقاومت به خوردگی آن ها نسبت به فولاد های معمولی بهتر شده است. فولاد 317 یکی از فولاد های آلیاژی است که در آن از عنصر مولیبدن بیشتری نسبت به سایر فولاد های آلیاژی استفاده شده است. این موضوع باعث شده تا مقاومت به خوردگی آن بهبود یابد. در مقاله حاضر قصد داریم تا به بررسی خواص و ویژگی های مختلف ورق استیل ۳۱۷ بپردازیم. پس اگر شما هم علاقمند به آشنایی بیشتر با ورق استیل ۳۱۷ هستید، در ادامه همراه ما باشید.
ویژگی های ورق استیل ۳۱۷
همان طور که گفته شد، آلیاژ های فولادی به منظور بهبود خواص های مختلف فولاد نظیر خوردگی و سختی ساخته می شوند. ورق استیل ۳۱۷ یکی از انواع آلیاژ های فولادی است که در آن، عنصر مولیبدن حضور بیشتری دارد. اضافه شدن مولیبدن به ساختار فولاد، باعث افزایش استحکام و بهبود مقاومت در برابر خوردگی حفره ای می شود. بدین ترتیب استیل 317 را می توان یک گزینه مناسب برای کاربرد هایی دانست که در آنها مقاومت به خوردگی اهمیت دارد. ورق استیل ۳۱۷، دارای چقرمگی مناسبی است. این ورق در کاربرد های دما بالا نیز از خود مقاومت مناسبی را نشان می دهد. ورق استیل ۳۱۷ به دو صورت SS317 و SS317L عرضه می شود. ورق SS317L را می توان نسخه کم کربن ورق 317 دانست. این ورق همانند ورق 317 مقاومت به خوردگی و استحکام مناسبی دارد.
هر دو ورق استیل ۳۱۷ و 317L دارای استحکام کششی بالایی هستند و مقاومت مناسبی در برابر تنش از خود نشان می دهند. این فولاد را می توان در محدوده 1850 تا 2050 درجه فارنهایت آنیل کرد. آلیاژ 317L در شرایط آنیل شده غیر مغناطیسی است. این فولاد را نمی توان با عملیات حرارتی سخت سازی نمود، با این وجود می توان از طریق کار سرد کردن آن را سخت سازی کرد. جوش دادن ورق های 317 بسیار ساده است و می توان با استفاده از روش های استاندارد جوش کاری، آنها را جوش داده و استفاده کرد.
مقاومت به خوردگی ورق استیل ۳۱۷
همان طور که گفته شد مقاومت به خوردگی ورق استیل ۳۱۷ بسیار بالا است. به دلیل اینکه در این ورق عنصر مولیبدن بیشتری نسبت به فولاد های 304 و 316 وجود دارد، مقاومت به خوردگی این ورق نسبت به ورق های مذکور بالاتر است. اما یک استثنا در رابطه با این ورق وجود دارد. ورق 317 در محیط های حاوی اسید نیتریک عملکردی بسیار ضعیف دارد و به سرعت خورده می شود. در واقع اکثر آلیاژ های حاوی مولیبدن در محیط های حاوی اسید نیتریک عملکرد مناسبی ندارند.
آلیاژ 317L دارای مقاومت به خوردگی بسیار عالی در برابر بسیاری از مواد شیمیایی مانند اسید سولفوریک یا اسید فسفریک است. از این ورق ها برای کاربرد های فرآوری مواد غذایی و دارویی استفاده می شود. مقاومت به خوردگی ورق های استیل 317 و 317L در اکثر محیط ها یکسان است. تنها در برخی محیط های حاوی کاربید کروم، به دلیل اینکه فولاد 317L کربن کم تری دارد، در برابر خوردگی بین دانه ای مقاومت بهتری از خود نشان می دهد.
با توجه به حضور عنصر های کروم، مولیبدن و نیتروژن در ورق استیل ۳۱۷، این فولاد توانایی بالایی در برابر خوردگی حفره ای و شکافی در حضور کلرید ها و یا سایر هالید ها از خود نشان می دهد.
کاربرد های فولاد 317
ورق استیل ۳۱۷ به دلیل خواص بسیار خوبی که در ابتدای مقاله ذکر شد، کاربرد های زیادی دارد. از این فولاد در بسیاری از صنایع برای کاربرد های مقاومت در برابر خوردگی استفاده می شود. از جمله کاربرد های مورد استفاده از این فولاد، می توان به استفاده در سیستم های گوگرد زدایی برای کنترل آلودگی هوا، صنایع پتروشیمی، صنایع غذایی و آشامیدنی، صنعت نفت، تولید برق، صنایع کاغذ و غیره اشاره کرد. همان طور که مشاهده کردید از این فولاد در طیف وسیعی از کاربرد ها استفاده می شود.
انواع ورق استیل ۳۱۷
ورق استیل ۳۱۷ به صورت های دیگری نیز در بازار عرضه می شود. این ورق را می توان در انواع شکل های صاف، مدور، لوله ای و غیره پیدا کرد. همچنین تامین کنندگان این نوع ورق، این امکان را دارند که بر اساس نیاز شما آن را به انواع شکل های مختلف تولید نمایند.
سایر ویژگی های فولاد 317
ورق استیل ۳۱۷ دارای دانسیته 7.89 g/cm3 است. مدول الاستیسیته این ورق در حدود 200 گیگا پاسکال است. دمای ذوب این ورق در محدوده دمایی 1390 تا 1440 درجه سانتی گراد قرار دارد. آلیاژ 317 یک آلیاژ کاملا انعطاف پذیر است و می توان به راحتی آن را به انواع شکل ها تبدیل کرد. البته وجود مولیبدن و نیتروژن در این آلیاژ بدین معنی است که احتمالا نسبت به سایر فولاد های آلیاژی باید تجهیزات قدرتمند تری برای شکل دهی آن استفاده کنید. دمای کاری این فولاد برای فرآیند های گرم در حدود 900 تا 1150 درجه توصیه می شود.
قابلیت ماشین کاری این فولاد نسبت به فولاد های آلیاژی 410 کم تر است که بهتر است قبل از ماشین کاری داده های مرتبط با آن را بررسی کنید. در نهایت نیز همان طور که گفته شد، جوشکاری فولاد 317 نسبت به فولاد های دیگر نکته خاصی نداشته و می توان با توجه به استاندارد های موجود آن را جوشکاری نمود.
همان طور که مشاهده کردید فولاد 317 به دلیل خاصیت های بسیار خوب مقاومت در برابر خوردگی و سختی بالا، یکی از فولاد های پر کاربرد در انواع صنایع است. از این فولاد از صنایع غذایی گرفته تا صنایع نفت و پتروشیمی استفاده می شود. این فولاد در دو نسخه 317 و 317L عرضه می شود که تفاوت آن ها در میزان کربنی است که درون ساختار وجود دارد. امیدواریم مطالعه این مطلب در رابطه با فولاد 317 اطلاعات لازم را در رابطه با این فولاد به شما ارائه کرده باشد.
